تهیه و شناسایی نانوکامپوزیتها بر پایه آنیلین، ارتو-، متا-، پارا-فنیلن دی آمین هاو 3- آمینوبنزوئیک اسید با نانو لوله ی کربنی و کاربرد آنها به عنوان پوشش های ضد خوردگی روی مس و فولاد

در این پروژه ابتدا هموپلیمرهای آنیلین و مشتقات آن(اورتو-، متا-، پارا- فنیلن دی آمین و 3- آمینوبنزوئیک اسید)و نانوکامپوزیت های آن ها با نانولوله های کربنی بدون عامل و عاملدار بادرصدهای وزنی متفاوتبه روشپلیمریزاسیون امولسیون سنتز شدند. همچنین هموپلیمرهای ارتو-، متا-، پارا- فنیلن دی آمین و نانوکامپوزیت های آن ها با نانولوله کربنی عاملداربا استفاده از روش پلیمریزاسیون درجا برای مقایسه ی بهتر محصولات از لحاظ بلورینگی و ریخت شناسیسنتز شدند. در ادامه هموپلیمرها ونانوکامپوزیت های سنتز شده با استفاده از روش های طیف سنجی fi-ir و آنالیز عنصری شناسایی شدند و خصوصیات حرارتیو هم چنین ریخت شناسی آنها مورد بررسی قرار گرفت. براساس بررسی های آنالیز حرارتی (tga)، این نانوکامپوزیت ها پایداری حرارتی خوبی دارند. بررسی الگوی xrd ساختار کریستالین را برای نانوکامپوزیت ها نشان داد. همچنین مطالعات sem و xrdریخت شناسی و ساختار بلوری بهتری را برای محصولات حاصل از روش امولسیون نشان داد. توانایی حفاظت در برابر خوردگی هموپلیمر ها و نانوکامپوزیت های تهیه شده بر روی فلزات فولاد و مس با استفاده از آزمون های پلاریزاسیون تافل، طیف بینی امپدانس الکتروشیمیایی (eis) و اندازه گیری پتانسیل مدار باز (ocp)نسبت به زمان مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که فلزات (فولاد و مس) پوشیده شده با هموپلیمرهای سنتر شده و نانوکامپوزیت های آن ها دارای سرعت خوردگی کمتری در مقایسه با فلزات لخت هستند و بسته به نوع برهمکنش های نانوذره و پلیمر هر کدام از پوشش ها رفتار خوردگی متفاوتی را از خود نشان می دهد.